छन्द अभ्यास

शार्दूलविक्रीडित:

जोडी हुन्, मनका कुरा नबुझिने, कस्तो अहो मेल यो

दौडिन्छन् सब जित्नलाई रण नै कस्तो अहो खेल यो ।

के हो हार अनि जीत लौ अगम यो चिन्ता बल्यो दन्दनी

हा हा हा मनुवा फगत किन दुखिस् घुम्दै जगत् फन्फनी ॥


त्रोटक: 

डर, त्रास हटी नयपाल महाँ
महँगी सकिनेछ सबै घरमा ।
रसिला भरिला हसिला दुनिया
सपना किन-बेच चुनाव यहाँ ॥

नटुटोस् सपना नदुखोस् मन यो

इतिहास नयाँ रचियोस् अबको ।
न मधेश, पहाड न जात-विष
गरियोस् समभाव र मैत्रि प्रिय ॥

इतिहास नयाँ अब रच्न जुटौँ

मन-भित्र र बाहिर साफ गरौँ ।

जलका नद स्वच्छ विकास गरी

अब सुन्दर होस् नगरी सुघरी ॥

भुजङ्गप्रयात:

म जे हुँ जसो हुँ तसै ठीक ठान्ने
रिसाए कराए बिराए नि जान्ने । 
म नै ब्रह्म-ज्ञानी, म नै विज्ञ भन्ते 
यही मोह पाली  जिएको छ मान्छे ॥  

नजान्दै पुगेको जिऊने  मियाद 
नबुझ्दै  म को हुँ, सगालेर याद 
नजाने छ को नै उसै मार्गबाट
सबैको उही भाग्य उस्तै ललाट ॥

छ पर्खी रहेको बनाएर पाश
समाएर लानेछ तोडेर आश ।
मलाई भुलाई, सिँगारी समाज
रमाएर बाँचौँ खुशीसाथ आज ॥

उपजाति:

नियालिहेर्दा मनभित्र आमा

माया थरीका तर खोज्छु आमा ।

गयौ नि छोडेर अगम्य धाम 
तस्वीर हेरी मन थाम्छु आमा ॥ 

उपेन्द्रवज्रा:
हरेक सम्बन्ध महत्व राख्छ, नराख है द्वेष टुटेर जान्छ ।
सिंचेर माया अनि त्याग हेर, अथाह सन्तुष्टि दिलाइदिन्छ  ।।