लाइक र कमेण्ट

“मैले त त्यो नखरमाउली गीताको फोटो पोस्टमा लाइक-कमेन्ट गर्न छोडेँ  बुझ्नुभयो ? घमण्डले मैमत्त भएकी छे । मै हुँ भन्छे । म पनि किन त्यस्तालाई ठूलो मान्छे बनाउनु ।”

“ए हो र! किन त? के गरी र त्यसले तिमीलाई?”

“मलाई सीधै त केही गरेकी छैन । त्यसको त्यत्रो आँट कहाँबाट हुनु मलाई केही गर्ने । अस्ति पवित्रासँग भेट भाको थियो बाटोमा अनि उसले कुरा गर्दा पो म त छक्क परेँ नि ।”

“ ए हो र! के कुरा रहेछ त्यस्तो ?”

“त्यसको छोरोले इन्जिनियरिङ् पढ्न नाम निकालेर भारत जाने भएछ । ओहो सानो कुरा गरिन रे । तिमीलाई थाहा छैन त्यसको लोग्नेको इन्डियन एम्बेसीमा राम्रो छ रे नि ! पोहोर मैले पनि मेरो छोराको लागि कत्ति ट्राइ गरेँ । कतिलाई गर्दिनुहोस् न भनेर बिन्ती गरेँ । कति जानालाई बोलाएर मासुभात  समेत खुवाए । खसीको मासु पो त! कम्ता महँगो छ । भरे  रिजल्ट आउँदा आफ्नो छोराको त खोइनामै निस्केन ।”

“ए हो र! त्यसको छोराले त प्लस टुमा कलेज टप पनि गरेको भन्ने सुनेकी थिएँ मैले ।”

“हो त्यो जाबो कलेज टपको के कुरा । जसले पनि गर्छ, त्यसकोले मात्र गरेको छ र ? मेरो छोरोलाई राम्रो स्कूलमा राख्न नपाएर पो त । नत्र त उसले पनि गर्थ्यो नि ! बिचाराले म्याथमा राम्रो मास्टर नपरेर ब्याक पेपर दिनुपरेको त हो नि! नत्र त नर्सरीदेखि  वानसम्म सँदै फस्टका फस्ट आउँथ्यो मेरो छोरो ।”

“हो नि त्यसो त । यी मोरा मास्टरहरूले राम्रो पढाए पो हुन्छ त । मेरी छोरीको पनि हेर न एकाउन्टमा ब्याक लागेको छ । अहिले घरमा केही काम छैन । धन्न दाइले अमेरिकाबाट पठाएको आइ फोन छ र भुलेकी छ । नत्र के गरेर दिन बिताओस् बिचरी ।”

“ म त तिम्री छोरीलाई देख्दिनँ नि फेसबुकमा कहिले पनि ।”

“ ए लाटी! आजभोलि फेसबुक कहाँ चलाउँछन् र ठिटाठिटीले । के-के हो अरू छन् नि । इन्स्टा, इसन्याप च्याट अरे अनि के हो वाट्स अप, खोइ के के भन्छे । फिलिम पनि अंग्रेजी मात्रै हेर्छे । गीत पनि अंग्रेजी मात्रै । फेरि के हो गेम खेल्ने पनि भन्छन् । म त केही बुझ्दिन हेर न ।”

“त्यै त दिदी! मलाई त यो फेसबुकमा टाइप गर्न न आएर कस्तो गाह्रो भएको थियो । फोटो अपलोड गर्न पनि न आउने । केटाकेटीलाई  गर्दे न बाबु भन्यो  जहिल्यै झर्किने मात्रै । कस्तो हेपिनु परेको थियो । यत्ति गर्न नआएनि केही गर्न नआएको जस्तो । आफ्ना साथीहरू भने दिनका दिन प्रोफाइल पिक्चर फेर्थे । आफ्नो भने खोले देखिको त्यै थियो । अझै राम्रो आइसकेको छैन ।”

“हो नि बहिनी । मैले पनि बल्ल बल्ल सिकेँ । अहिले त आनन्द छ । त्यै पनि नेपालीमा लेख्न आउँदैन । मेरो आइ प्याडमा नेपाली नै लेख्न मिल्दैन भन्छन् । ख्वै के के हो के के ।”

“हुन्देउ है दिदी, यत्ति भए पनि भाको छ । पाखे हुन त परेको छैन ।”

 “अनि सुन न! अस्ति तिमीले त्यो सरस्वतीको स्टाटस हेर्यौ ? मैले क्या कमेन्ट लेखिदिएँ नि । त्यसलाई ठिक्क परिदिएँ ।“

“ को सरस्वती?”

“त्यै मास्टर्नी छे नि पुष्पा । त्यसको नाम सरस्वती राखिदेको हामीले ।”

“हाहाहाहा । हो र! के लेखेकी थिई त्यसले मैले त देखिनँ  त ।”

“लौ यिनी पनि कति लाटी रैछिन् । त्यत्रो साली नदी गएर रातै लुगा, चुरा, पोते लाएर फोटो खिचेर हालेकी थिई त । स्वस्थानीमाताको दर्शन भन्दै ।”  

“ अँ अँ हो हो! मैले पनि देखेकी थिएँ । लाइक गरेँ त मैले पनि ।”

“हो त्यही के । खुब आधुकिन हुँ, पढेलेखेकी हुँ भन्थिस् अहिले फेला परिछस् नि । रातो लुगा लाएर साली नदी गैछस् त भनेर कमेन्ट ठोकिदिएँ लौ जा त ।”

“ठिक गरिछौ । त्यस्तालाई त्यस्तै गरेर ठीक लाउनु पर्छ ।”

“ए लौ आज हाम्रो पनि सेल्फी खिचेर हालम न! सबै हामी भेटेको देखेर घिटिघिटी हुन् । मैले राम्रो लुगा लाएर आकी छु आज । यो सक्रातिमा भाउज्यूले देको सारी ।”

“ओ हो! कति राम्रो रैछ । सक्रातिमा पनि सारी । मेरो त आमा पनि हुनुहुन्न । ती दाजुभाइको जातले के दिन्थे । जाबो उसिनेको तरुल खान पनि बोलाएनन् । भाउज्यू बुहारीलाई आफै माइत दगुर्दैमा ठिक्क छ । तिमी त कति भाग्यमानी ।”

“हो नि! म त भाग्यमानी छु । ल है त हाँसेर यता हेर्नु । अब म फोटो हालेर तपाईँलाई ट्याग गरिहाल्छु ।”

“ल हालिहाल त म लाइक गरिहाल्छु । तिमीले हालेको फोटोमा त कति लाइक कमेन्ट आउँछ । मेरोमा त ख्वै आउँदै आउँदैन । हुनेखानेलाई मात्र लाइक गर्ने होलान् मान्छेहरूले । फेसबुकमा पनि कस्तो भेदभाव हुन थाल्यो भन्या ।”

“ल हो नि! म त खरी पो छु । मेरो लाइक नगरे तिनको पनि गर्दिनँ अनि बाध्यताले गर्छन् नि ! भेट्दा पनि म त प्वाक्क भनिहाल्छु दिदी । न बिराउनु नडराउनु । एउटा लाइक गर्दैमा तिनका बाउको के जान्छ होइन त ? डराउने होइन है दिदी । हेप्छन् नि !”   

“त्यै त । तिमी जस्तो नडराउने हुनु पर्ने म त सोझी भएर सबैले हेप्छन् । अब त मैले पनि धेरै सिकीसकेँ । टाइप गर्न सिकेर कमेन्ट गर्न थालेपछि अरूले पनि बल्ल मेरोमा कमेन्ट लाइक गर्न थालेका छ्न् ।”

“लौ लौ, म गएँ । त्यो सरस्वती र त्यो इन्जिनियर भनाउँदाकी आमा छे नि गीतेको लाइक  नगर नि! गर्यौ भने त म पनि फेरि तिम्रो गर्दिन नि! मेरो दुश्मन तिम्रो पनि दुश्मन । हामी मिल्नुपर्छ के बुझ्यौ ? मैले भनेको मान दिदी म तिमीलाई कहाँ पुर्याइदिन्छु हेर न । तिम्रो पनि एउटा फोटोमा कम्तीमा पनि ५०० लाइक आउन थाल्छ ।  ल आज म जान्छु है । बुढाले मार्छन् अफिसबाट आउने बेला भो ।”

“आउँदै गर न है । ”

“ल ल । अहिले गएँ । अब घर गएर हेर्छु हाम्रो फोटोमा कति लाइक पुगेछ ।”

photo: https://www.google.at/search?q=facebook&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=0ahUKEwjYjpP0ltrYAhUHb1AKHRS0ABQQ_AUICigB&biw=1280&bih=827#imgrc=6eUaPi7oyyYXFM: