प्रभु शरणम्

गरेर के नै पुरुषार्थ लानू
कमाई सारा पनि छोडिजानू
रहेन इच्छा ममता र तिर्खा 
मरूँ कि बाचूँ म त काख तिम्रा ।।१।।

सकिन्छ भोगेर पुरानु खाता
समाउनेछन् तहिले विधाता ।
तयार भै बस्नुछ आउनेछन् 
लिएर बैकुण्ठ उडाउनेछन् ।।२।।

म पुग्छु त्यो धाम जहाँ उनी छन् 
शरीर त्यागी रहने गुणी छन् ।
सुकर्म हे दैव गरूँ म नित्य 
पुगूँ म त्यो धाम जहाँ छ सत्व ।।३।।

छन्द: उपेन्द्रवज्रा